قرآن
( و هنگامي كه آيات روشن ما بر آنها خوانده ميشود، كساني كه ايمان به لقاي ما و روز رستاخیز باور ندارند ميگويند: قرآني غير از اين بياور، يا آن را تبديل كن! و تو‌‌‌ای پیامبر بگو: من حق ندارم كه از پيش خود آن را تغيير دهم. فقط از چيزي كه بر من وحي ميشود، پيروي ميكنم! من اگر پروردگارم را نافرماني كنم، از مجازات روز بزرگ ميترسم!)
۸۲ سوره نساء
( آيا در قرآن از روي فكر و تأمل نمي نگرند تا بر آنها ثابت شود كه وحي خداست و اگر از جانب غير خدا بود در آن اختلاف بسیار مي يافتند.)
۲۲ سوره حج
افسانه قرآن رویاهای پیامبر ی
معصوم بودن پیامبر ان
-آیا کتاب آسمانی وحی الهی است و یا پیامبر دیدگاه خود را بصورت کتاب الهی و دین ارائه کرده است؟
-آیا قرآن دیدگاه‌های خود پیامبر اسلام از خدا و جهان است و او جهان را اینطوری دیده و در قالب کتابی و نوشتاری بنام قرآن تفسیر کرده است؟
آیا پیامبران معصوم هستند؟
پاسخ
پاسخ به این پرسش دقیقا به این نکته ارتباط دارد که پرسش کننده از چه نوع اعتقاد و باوری در ارتباط با موضوع پیامبری بر خوردار است:
آیا بوجود خداوند خالق باور دارد؟
اگر او بوجود خداوند اعتقاد دار خدای او چه نوع خدایی است؟ آیا او خدایی است که بشر را خلق کرده و دیگر کاری به کار او ندارد. بلکه انسان باید خودش راهش را بیابد. چنین شخصی بطور حتم به وجود پیامبر‌‌ان‌الهی باور ندارد. بنابر این او نباید در مورد این که قرآن کتاب و حیانی است و یا رویاهای پیامبری اعتراضی بکند، و یا در خطا بودن و یا صحیح بودن گزاره‌های و حیانی تردید کند. چون او بلیطش یکسره است و اصلا اصل نبوت و پیامبری را قبول ندارد.پس به وحی نیز معتقد نیست. اگر به خداوند هم باور نداشته باشد که دیگر از این قلمرو کلا خارج است.
اما اگر کسی اصل پیامبری را قبول دارد و باور دارد که خداوند خالق حکیم، عالم، خبیر، بصیر است و جهان را هدفمند آفریده و ضمن خلق انسان ، فکری هم برای هدایت او کرده و پیامبر‌‌ان‌ر ا مبعوث نموده و بساط وحی را بر پا کرده است، او نباید این گونه فکر کند.
زیرا تصور کنید که این انسان خدا - پیامبر باور بیاید و پیامبر مورد قبول خود را رویا بین ، مردد ، دمی‌خطا کار ، دمی‌پاک و منزه بداند . یا این که او را بشری بداند که طی جریان زندگی دیدگاه‌هایی داشته و این دید گاه‌ها را بصورت کتابی عرضه کرده است. خوب پرسش مهم این است که این آقای پیامبر چه تفاوتی با دیگران دارد؟
چرا باید به کسی که رویاهای خود را بعنوان وحی الهی معر فی می‌کند باور داشت؟
چرا باید دمی‌خطا کار و دمی‌منزه و درستکار را بعنوان پیشوا و مرشد دینی پذیر فت؟
پس در نتیجه بر می‌گردیم به آن اصل که اگر کسی به صحت اصل وحی و لزوم ارسال پیامبران باوردارد قطعا معتقد است که : پیامبر الهی آورنده وحی الهی است که مجموعه و حیانی مصون از خطاست و کتاب آسمانی کلام الهی است که بر پیامبر نازل شده و اگر او از جانب خداوند قادر ، آگاه ، بصیر، بینا و همه جا حاضر و از همه چیز آگاه است پس او فقط وحی الهی را در قالب کتاب آسمانی به بشر اعلام کرده است.
به بیان دیگر اگر قرار باشد ، اعتقاد به خداوند خالق یکتا و عالم بر همه چیز و اگاه از همه چیز و همه جا حاضر و همه جا ناظر و عبادت این چنین خدایی، و دوری از گناهان ،و ظلم نکردن، و قتل نکردن، و خیانت نکردن ، و دروغ نگفتن، و هدفمند بودن جهان، و اصل پاداش و جزا، و...رویاهای انسانی باشند که در برهه‌‌‌ای از زمان بفروش رسیده و آنها را بیان کرده است دیگر موضوع وحی و پیامبری منتفی می‌شود.
پس باز بر می‌گردیم به مطالب گفته شده در سطور فوق که اصل پیامبری الهی و اصل قبول وحی می‌طلبد که پیامبر از جانب خدا باشد و کتابش تماما گزاره‌های و حیانی باشند.یعنی او رویا بین نبوده، سر هم بافی نکرده ، خیالات و مشکوکات را بهم نبافته وتنها وحی الهی را در قالب کتاب خدا عرضه کرده است
آیا پیامبر معصوم است؟
بیایید پرسش را این طور مطرح کنیم:
پیامبری ادعای پیامبری دارد و از دیگران می‌خواهد:
بی گناهان را نکشید، دزدی نکنید، دروغ نگویید، خیانت نکنید، زنا نکنید ، زندگی دیگران را به باد فنا ندهید، قضاوت ناحق نکنید، رشوه نگیرید، بت پرستی نکنید، فکر بد نکنید!
و... آن وقت خود این پیامبر گهگاه بنابه طبع انسانی یا هر چه که بشود اسمش را گذاشت همین کار‌ها را انجام دهد .
آیا چنین شخصیتی می‌تواند سفیر و پیام آور از جانب خدای خالق یکتا و آگاه باشد؟
و اصلا آیا او می‌تواند از مردمان چنین چیزهایی را بخواهد ولی خودش گهگاه همین خطا‌ها را مرتکب شود؟
مسلما که نمی‌تواند.!
پس پذیرش اصل لزوم بعثت پیامبر‌‌ان‌از طرف خداوند ما را به پذیرش این حکم سوق می‌دهد که پیامبر باید انجام دهنده نادرستی‌هایی نباشد که خود از پیروانش می‌خواهد از آنان دوری کند و این همان عصمت پیامبری است.