کتابهای مقدس را دوباره می خوانیم

سوره قصص چهل و نهمین سوره قرآن برحسب تاریخ نزول

آتش طور سینا و پیامبری موسی و دریافت معجزات
"آن‌گاه که موسی عهد خدمت به پایان رسانیده و با اهل بیت خود رو به دیار خویش کرد در راه آتشی از جانب طور دید، به اهل بیت خود گفت: شما در اینجا مکث کنید که از دور آتشی به نظرم رسید می‏روم تا شاید از آن خبری بیاورم یا برای گرم شدن شما شعله‏ای برگیرم. (۲۹)
چون موسی به آن آتش نزدیک شد به او از جانب راست آن وادی در آن بارگاه مبارک از سمت آن درخت ندایی رسید که‌‌‌ای موسی منم خدای یکتا پروردگار جهانیان. (۳۰)
و تو در این مقام عصای خود بیفکن. چون عصا افکند و بر آن نگریست و دید که گویی اژدهایی مهیب و سبک‌خیز است رو به فرار نهاد و واپس نگردید. در آن حال بدو خطاب شد‌‌‌ای موسی پیش آی و مترس که تو از ایمن شدگان هستی. (۳۱)
دست خود را در گریبان بر تا بی‌هیچ نقص و مرضی، سفید و روشن بیرون آید، و تا از وحشت و اضطراب بیاسایی باز دست به گریبان بر تا به حال اول برگردد. این دو از جانب خدایت دو برهان است اینک برو به رسالت به سوی فرعون و فرعونیان که قومی‌فاسق و نابکارند. (۳۲)
موسی گفت: پروردگارا، من از فرعونیان یک نفر را کشته ‏ام و می‏ترسم که مرا به قتل رسانند. (۳۳)
پس برادرم‌هارون را نیز که ناطقه ‏اش فصیح‏تر از من است با من یار و شریک در کار رسالت فرما تا مرا تصدیق و ترویج کند که می‏ترسم این فرعونیان سخت تکذیب رسالتم کنند. (۳۴)
خدا به او فرمود که ما به همدستی برادرت بسیار بازویت را قوی می‏گردانیم و به شما در عالم، قدرت و حکومتی می‏دهیم که هرگز دشمنان به شما دست نیابند، با این آیات و معجزات شما و پیروانتان غالب خواهید بود. (۳۵)
چون موسی با معجزات و آیات ما که بر همه روشن بود به سوی فرعونیان آمد باز گفتند: این معجزات تو جز سحری که ساختگی توست چیز دیگری نیست و ما این گفتار و دعوی که تو داری هیچ از پدران پیشینمان نشنیده‏ایم. (۳۶)
و موسی گفت: خدای من به احوال رسولی که از جانب او به هدایت خلق آمده داناتر است و بهتر می‏داند که کدام
یک عاقبت خوش در جهان آخرت خواهیم داشت، محققاً ستمکاران عالم هرگز فلاح و رستگاری نخواهند یافت. (۳۷)

فرعون دستور ساخت برج بلند(اهرام) را می‌دهد
و فرعون گفت:‌‌‌ای مهتران، من هیچ کس را غیر خودم خدای شما نمی‏دانم، و با وزیرش گفت: ای‌هامان خشتی در آتش پخته زن و از آن برای من قصری بلند پایه بنا کن تا من بر خدای موسی مطلع شوم هر چند او را در دعوی رسالت از دروغگویان می‏پندارم. (۳۸)
و خلاصه فرعون و سپاهیانش به ناحق در زمین سرکشی و تکبر کردند و چنین پنداشتند که به سوی ما بازگردانده نخواهند شد. (۳۹)
ما هم از آن ظالم و لشکر و اتباعش سخت مؤاخذه کردیم و همه را به دریا افکندیم، پس بنگر تا عاقبت کار ستمکاران به کجا کشید؟! (۴۰)

امامان و پیشوایان جهنم

و ما آن قوم را پیشوایان دعوت به دوزخ قرار دادیم و روز قیامت یاری نخواهند شد. (۴۱)
و آن‌ها را در این دنیا در پی کردارشان لعن ابد فرستادیم و در آخرت هم از زشترویان (و مردودان درگاه ما) خواهند بود. (۴۲)
و همانا ما پس از آن‌که (طوایفی از) امم گذشته را (به کیفر کفر) هلاک کردیم به موسی برای بصیرت و هدایت و رحمت خلق کتاب (تورات) را عطا کردیم، باشد که مردم متذکر شوند (و راه خدا پرستی پیش گیرند). (۴۳)
و تو آن هنگام که ما به موسی مقام نبوت و فرمان الهی عطا کردیم در جانب غربی کوه طور اصلاً نبودی و حضور نداشتی (و حکایت او به وحی بر تو روشن گردید). (۴۴)

مردمان پیشین هنرهای طولانی تری داشتند

و لیکن ما امم و قبایلی را بیافریدیم که عمر دراز یافتند و نیز تو میان اهل مدین نبودی که اینک آیات ما را (درباره آنان) بر اینان (اهل مکه) تلاوت می‏کنی و لیکن ماییم که (تو را به رسالت فرستادیم و به وحی خود از هر چیزت آگاه کردیم. (۴۵)

و تو وقتی که ما به موسی ندا کردیم در جانب کوه طور نبودی و لیکن لطف پروردگار توست تا قومی‌را که بر آنان پیمبر هشدار دهنده ای پیش از تو نیامده بترسانی، باشد که متذکر شوند و راه هدایت پیش گیرند . (۴۶)

ادامه دارد