کتابهای مقدس را دوباره می خوانیم

ادامه از نوشتار پیشین

سوره قصص چهل و نهمین سوره برحسب تاریخ نزول

در چه چیزهایی اختیار نداریم

و خدای تو هر چه خواهد بیافریند و بر گزیند، دیگران را هیچ اختیار و گزینشی نیست، ذات پاک الهی منزه و برتر از آن است که به او شرک آورند. (۶۸)

( مادر بدنیا آمدن و از دنیا رفتن هیچ گونه حق انتخاب نداریم. هیچ کس نمی‌تواند از بدنیا آمدن خود جلوگیری کند. یعنی سناریوی خنده دار باز گشت به گذشته هر گز عملی نمی‌شود.)

و خدای تو به آن‌چه خلق در دل پنهان کنند و یا آشکار سازند به همه آگاه است. (۶۹)

اصل یکتایی خداوند که بی شریک و نظیر است
و اوست خدای یکتا که جز او هیچ خدایی نیست، هم ستایش در اول و آخر عالم مخصوص او، هم حکم و سلطنت جهان با او و هم رجوع شما به سوی اوست. (۷۰)
(این مهمترین اصلی است که همه ادیان الهی چه ابراهیمی‌و چه غیر ابراهیمی‌بدنبال اثبات حقانیت آن بوده اند.)

شب ابدی چگونه شبی است؟
بگو: چه تصور می‏کنید اگر خدا ظلمت شب را بر شما تا قیامت پاینده و ابدی گرداند جز خدا کیست خدایی که بتواند برای شما روشنی روز پدید آرد؟ آیا سخن نمی‏شنوید؟ (۷۱)

روز ابدی چگونه روزی ست؟
باز بگو: چه تصور می‏کنید اگر خدا برای شما روز را تا قیامت پاینده و ابدی قرار دهد جز خدا کیست خدایی که برای آرامش و استراحت شما شب را پدید گرداند؟ آیا چشم بصیرت (به حکمت گردش روز و شب) نمی‏گشایید؟ (۷۲)

فایده روز و شب
یکی از رحمت‏های خدا آن است که شب و روز را برای شما قرار داده تا در شب آرام گیرید و در روز از فضل خدا (یعنی روزی) طلب کنید، و باشد که شکرگزار (نعمت‌های خدا) شوید. (۷۳)
و روزی که خدا مشرکان را ندا کرده و گوید که آن بتان و معبودان که شریک من می‏پنداشتید کجا رفتند؟ (۷۴)

شاهد روز قیامت
و ما از هر امتی شاهدی بر گرفته و گوییم اینک برهانی اقامه کنید. آن گاه بدانند که حق و حقیقت با خدا (و رسولان او) است و آن‌چه به دروغ فرا می‏بافتند همه نابود گردد و از دستشان برود. (۷۵)

ثروت قارون و گنجهای او
همانا قارون یکی از (ثروتمندان) قوم موسی بود که بر آن‌ها طریق ظلم و طغیان پیش گرفت و ما آن قدر گنج و مال به او دادیم که بر دوش بردن کلید آن گنج‌ها صاحبان قوّت را خسته کردی، هنگامی‌که قومش به او گفتند: آن قدر مغرور و شادمان مباش که خدا هرگز مردم پرغرور و نشاط را دوست نمی‏دارد. (۷۶)

بهره ات را از دنیا ببر ولی آخرت را هدف خود بدان!
و به هر چیزی که خدا به تو عطا کرده بکوش تا دار آخرت تحصیل کنی و لیکن بهره‏ات را هم از دنیا فراموش مکن و (تا توانی به خلق) نیکی کن چنان که خدا به تو نیکویی و احسان کرده و هرگز در روی زمین فتنه و فساد برمینگیز، که خدا مفسدان را ابدا دوست نمی‏دارد. (۷۷)

(طبق این آیه هم دنیا خوب است و هم آخرت! فقط باید انسان بتواند در این دو جهان خود را تامین کند.)

قارون گفت: این مال و ثروت فراوان به علم و تدبیر خودم به من داده شد! آیا ندانست که خدا پیش از او چه بسیار امم و طوایفی را که از او قوت و ثروت و جمعیتشان بیشتر بود هلاک کرد؟ و هیچ از گناه بدکاران سؤال نخواهد شد (بلکه یکسر به دوزخ روند). (۷۸)
آن‌گاه قارون با زیور و تجمل بسیار بر قومش در آمد، مردم دنیاطلب گفتند:‌‌‌ای کاش همان قدر که به قارون از مال دنیا دادند به ما هم عطا می‏شد که او بهره‌ی بزرگ و حظّ وافری را داراست. (۷۹)

خدا یا ثروت قارون
و اما صاحبان مقام علم و معرفت گفتند: وای بر شما ثواب خدا برای آن کس که به خدا ایمان آورده و نیکوکار گردیده بسی بهتر است، ولی هیچ کس جز آنان که صبر پیشه کنند بدان ثواب و مقام نخواهد رسید. (۸۰)

(هردو را می‌توان داشت به شرط آن که انسان بتواند زیر سایه خدا از ثروت خود به نفع خود و جهان استفاده کند.)

سرنوشت گنجهای قارون

پس ما هم او را با خانه اش به زمین فرو بردیم و هیچ حزب و جمعیتی نداشت که او را در برابر خدا یاری کنند و خود هم نتوانست خویش را یاری دهد. (۸۱)

صبحگاه هم آنان که روز گذشته مقام او را آرزو می‏کردند با خود می‏گفتند:‌‌‌ای وای گویی خداست که هر که از بندگان خود را خواهد روزی فراوان دهد و تنگ روزی کند، اگر نه این بود که خدا بر ما منّت گذاشت ما را هم (مثل او) در زمین فرو بردی!‌‌‌ای وای که گویا کافران را هرگز فلاح و رستگاری نیست! (۸۲)

(قارون از اقوام حضرت موسی و بیل گیتس آن زمان بود که خدا را به خداوندی قبول نداشت )

ادامه دارد...