کتابهای مقدس را دوباره می خوانیم

نزدیک تر از هر نزدیک به خدا کیست؟
در قرآن از سه گروه ویژه با احترامی‌ملکوتی و آسمانی یاد می‌شود. قرآن به هریک از این سه گروه نام ویژه دا ده و بر حسب تعریف خود قرآن این سه گروه بر حسب درجه تقوی و پرهیزگاری و نزدیکی به خداوند به این صورت فهرست شده اند:

ابرار

صالحین

مقربین

گروه نخست : ابرار

"براستى ابرار( نیکوکاران )در نعیم الهی خواهند بود (۲۲)

بر تختها نشسته و نظاره می‌کنند (۲۳

از چهره ‏هایشان طراوت نعمت بهشت را درمى‏ یابى (۲۴)

از باده‏ اى مهر شده نوشانیده شوند (۲۵)

باده‏ اى که مهر آن مشک است و در این نعمتها مشتاقان باید بر یکدیگر پیشى گیرند (۲۶)

و ترکیبش از چشمه تسنیم است (۲۷)

چشمه‏ اى که مقربان از آن می‌نوشند "(۲۸)

سوره مطففین

گروه دوم : صالحین

"اسحاق و یعقوب رابه مثابه نعمتی افزون به او بخشودیم و همه را از صالحین (شایستگان )قرار دادیم (۷۲)

و آنان را امامانی قرار دادیم که به فرمان ما هدایت میکردند و به ایشان انجام دادن کارهاى نیک و برپاداشتن نماز و دادن زکات را وحى کردیم و آنان پرستنده ما بودند (۷۳)

و به لوط حکمت و دانش عطا کردیم و او را از آن شهرى که [مردمش] کارهاى پلید میکردند نجات دادیم به راستى آنها گروه بد و منحرفى بودند (۷۴)

و او را در رحمت‏ خویش داخل کردیم زیرا او از صالحین( شایستگان )بود" (۷۵)

سوره انبیاء

گروه سوم :مقربین پشتاز پیشتازان

خداوند در قرآن به تقسیم بندی انسانها در عر صات قیامتی اشاره نمود و می‌گوید که خطاب به نوع بشر در تمام ادوار خواهیم گفت:

شما انسانها سه دسته شوید! (۷

یاران دست راست کدامند یاران دست راست کدامند. (۸

و یاران چپ ، کدامند یاران چپ (۹)

و(السابقون) پیشتازان پیشتازان بر همه مقدم هستند(۱۰)

آنانند همان مقربین خدا هستند (۱۱)

در باغستانهاى پر نعمت (۱۲)

گروهى از پیشینیان (۱۳)

و اندکى از متاخران (۱۴)

سوره واقعه

بر اساس آیات قرآنی گروه ابرار نخستین گروه است . همانی که در این جهان رنگ بهشت در چهره اشان نمایان است . طراوت باغستانهای بهشتی را می‌توان در صورت بشری آنها ودرهمین جهان دید. اما ترجمه واژه " ابرار" را "نیکوکار" آورده اند. یعنی این نیکوکاری و کار نیک است که نردبان ترقی به مقام ابرار است. خوشبختانه نیکوکار بودن بر‌‌‌ای هر انسانی و در هر مکان و زمانی میسر است. پس می‌توان به گروه ابرار پیوست.

انگاه قران از گروه " صالحین" نام می‌برد که آنرا به پارسی "شایستگان" ترجمه کرده اند . این شایستگی مقامی‌است که پیامبران و پیشوایان الهی به آن نائل می‌شوند. یعنی تا شخصی جزو ابرار و صالحین نباشد خدا او را به پیشوایی و امامت انتخاب نمی‌کند. و زمانی که او به امامت از طرف خدا انتخاب شد به امر و وحی الهی عمل می‌کند. آیات ۷۲ تا ۷۵ سوره انبیاء این گروه را معرفی می‌کند.

در آیاتی از سوره واقعه مقربین در گاه الهی نیز معرفی می‌شوند. یعنی پس از آن که خطاب الهی بشر را به دست راستیها و دست چپی‌ها تقسیم کرد که نخستین گروه رستگاران و دومین گروه بدکاران هستند، گروه دیگری بنام" مقربین" نیز مشخص می‌شوند که پیشتاز پیشتازان در انسانیت، نیکوکاری و عبادت خداوند بوده اند.

قران اشاره می‌کند که مقربین گروهی از مردمان پیشین و گروهی اندک از مردمان آخرین خواهند بود.

این گروه مقربین نزدیک تر به خدا از هر آن کس می‌باشند که به خداوند نزد‌یک است.

اینان همان نزدیک تر از هر نزدیک هستند.

قرآن از عیسی مسیح بعنوان یکی از مقربین در گاه الهی نام می‌برد.