...ادامه از نوشتار پیشین
پیشینه پیامبر اسلام بر اساس آیات قرآن
در نوشتار پیشین دو آیه از آیات قرآن را آوردیم که در یکی از آنان گفته شده ، عیسی مسیح به پیروان خود بشارت ظهور پیامبری بنام" احمد" را داده بود که احمد یکی از نامهای اشاره شده به پیامبر اسلام در قرآن است.
یعنی خلقت پیامبر اسلام در علم الهی بعنوان: پیامبر : رقم تایید خورده بود و مشیت خدا بر پیامبری او تعلق گرفته و چنین هستی و وجودی همواره در شبکه رابطه علی عالم که از پیش بر جهان چیره بوده است مانند خورشیدی رخشان در فضای منبسط هستیها تجلی میکرده است .پس چنین وجودی هر گز بدور از خدای خالقش نمیتواند بوده باشد
و در آیه دیگر خداوند میگوید که خدا و فرشتگانش آنهم به گونهای مداوم و همیشگی بر پیامبر اسلام درود میفرستند. این سیلان مداوم درود پر شکوه الهی که همیشگی بوده بی شک مهر تاییدی بر قداست ذاتی پیامبر در تمام عمر !
و اکنون آیات دیگر:
"پس همان گونه كه پيامبران اولولعزم صبر كردند صبر كن و براى آنان شتابزدگى به خرج مده !
آیه (۳۵)
احقاف
در عرف تاریخهایی که در اسلام بر ای معرفی پیامبر نوشته شده پنج پیامبر آدم ، نوح، موسی، عیسی و محمد به پیامبران اولولعزم معروفند . معنی تحت اللفظی اولولعزم : دارای عزم و اراده " میباشد و لی درعرف تاریخ نگاران مسلمان این پنج نفر بر گزیده ترین پیامبانالهی بشمار میروند.
بشارت دهنده و چراغ تابان
اى پيامبر ما تو را در مقام گواه و بشارتگر و هشداردهنده فرستاديم (۴۵)
و تو دعوت كننده به سوى خدا به فرمان او و چراغى تابناك هستی "
آیه (۴۶)احزاب
نتیجه: در دو آیه فوق خداوند پیامبر را با پنج عنوان خاص معرفی نموده است: گواه، بشارت دهنده، هشدار دهنده ، دعوت کننده به سوی خدا، و چراع تابناک در فضای عالم هستی! پس او وجودی است که توجه به دستورش و پیروی از او درهای بهشت را باز خواهد نمود . او با این پنج مقام خلاء روحانی عالم را پر کرده و لایههای تحول ملکوتی را از خطر محو شده گی و بیرنگی نجات میدهد.
خدا خود معلم او بود.
"و خداوند، کتاب و حکمت بر تو نازل کرد؛ و آنچه را نمىدانستى، به تو آموخت؛ و فضل خدا بر تو(همواره) بزرگ بوده است. "
آیه ۱۱۳ سوره نساء
نتیجه: در آیه فوق خداوند خود را معلم پیامبر اسلام معرفی کرده و این که علاوه بر کتاب یعنی قرآن، حکمت را که چهلچراغ معرفت و دانایی و سروری معنوی است به او آموخته است. پس پیامبر شاگرد دانشگاه الهی است. و او پس از ظهور و پیامبریش در روی زمین در این مقام همچون خدا در عالم هستی فرد است وهمچون خدا فرد بودن درجه ای بی همتا و مجلل است که سیطره اش تا ابدیت میرود. به برکت وجودش بلای آسمانی نازل نمیشد و تا تو در ميان آنان هستى خدا بر آن نيست كه ايشان را عذاب كند ...
آیه ۳۳ سوره انفال
ادامه دارد
کتابهای مقدس (قرآن): پیامبر اسلام در قرآن