کتابهای مقدس را دوباره می خوانیم

سوره قصص ۴۹امین سوره بر حسب تاریخ نزول

طسم (شاید اشاره به اسماءاللَّه باشد یا نام سوره است و قسم به آن یاد شده). (۱)

این است آیات کتاب خدا که روشنگر است.(۲)

ما از حکایت موسی و فرعون به حق بر تو بیان می‏کنیم تا اهل ایمان از دانستن آن منتفع شوند. (۳)

همانا فرعون در زمین (مصر) تکبر و گردنکشی آغاز کرد و میان اهل آن سرزمین تفرقه و اختلاف افکند، طایفه‏ای از آن‌ها (بنی‌اسراییل) را سخت ضعیف و ذلیل می‏کرد، پسرانشان را می‏کشت (که مبادا به ظهور موسی قدرت یابند) و زنانشان را زنده می‏گذاشت (که به خدمت پردازند). همانا فرعون مردی بسیار مفسد و بداندیش بود. (۴)

و ما اراده داشتیم که بر آن طایفه‌ی ضعیف و ذلیل کرده شده در آن سرزمین منّت گذارده و آن‌ها را پیشوایان (خلق) قرار دهیم و وارث (ملک و جاه فرعونیان) گردانیم. (۵)

و در زمین به آن‌ها قدرت و تمکین بخشیم و به چشم فرعون و‌هامان و لشکریانشان آن‌چه را که از آن اندیشناک و ترسان بودند از سوی آنان بنماییم. (۶)

هفت جنایت فرعونی

آیه چهارم این سوره فهرستی از جنایات و جباریت‌های فرعونی را نشان می‌دهد که می‌تواند الگوی شناساگر برای فرد و جامعه باشد. یعنی چکنیم تا ما در مسیر فرعونها قدم نزنیم و از روش آنان پیروی نکنیم:

- فرعون تکبر و گردنکشی می‌کرد. تکبر فرعون عمومی‌بود یعنی نسبت به همه کسانی که در کشور او بودند تکبر می‌کرد. مشکل بزرگ شحص متکبر این است که حقیقت را آن گونه که هست نمی‌بیند. شاید در بسیلری از موارد حقیقت را اصلا نبیند و نفهمد. و یا اگر بفهمد آنرا نادیده بگیرد.

گردنکشی کردن نیز به معنی آن است که حرف حق از هیچ کس نمی‌پذیرفت ، زور می‌گوفت و جباریتمی‌کرد. بسیاری از گردنکشان تاریخ از همین مسیر نابود شدند.

- تفرقه افکنی می‌کرد. این شعار معروف را که به سیاست مداران انگلیسی نسبت می‌دهند همه شنیده اند: که تفر قه بیانداز و حکومت کن! فر عون قرنها پیش در میان ملت خود تفر قه می‌انداخت و آنان را به جان یکدیگر می‌انداخت تا خود را حت بر سریر فر عونی بماند.

-تبعیض طبقاتی بوجود آورده بود. گروهی از مردم در فقر و نا امنی و گروهی دیگر غرق در ثروت و امتیاز بودند.

-پسران قوم یهود را می‌کشت و دخترانشان را زنده می‌گذشت. طبیعی است که چون یهودی‌ها درون ازدواج است و فقط یهودی با یهودی ازدواج می‌کند، بنابراین با کشته شدن پسرها دخترهای قوم یهود بدون همسر می‌ماندند و ناچار تن به ذلت می‌دادند.

-فرعون مفسد و بد اندیش بود. با این دوصفت فهرست بدیهای فرعونی تکمیل می‌شود. چون هم فساد می‌کرد و هم اندیشه و ذهنی مخرب و سیاه داشت.

آیات پنج و شش گزارش می‌کنند که خداوند اراده کرده بود آن قومی‌را که از جنایات فرعونی کمر خم کرده بودند و صجه و ناله آنا ن بلند بود نجات داده و سر بلند کند . به همین دلیل به موسی پیامبری داد با عصایی معجزه گر و دستی قدرتمند که تخت فرعون را به ارزه در آورد و سر انجام او را به درون دریا پرتاب کرد.

ادامه دارد

فهرست سفید خداوند:

بر طبق قرآن, انسانهايي كه خداوند دوستشان دارد انسانهايي هستند كه:

نیکو کارند و کار نیک می‌کنند(۱۹۵:۲، ۳۷: ۱۲۱ ، ۳۷ : ۱۳۱، ۳:۱۳۴)

از خود در برابر گناه محافظت مي كنند (۳:۷۶, ۹:۴, ۹:۷)
منصفانه قضاوت مي كنند (۵:۴۲, ۴۹:۹, ۶۰:۸)
در راه خدا تلاش و مجاهده مي كنند (۶۱:۴)
خود را براي خداوند خالص مي كنند (۲:۲۲۲, ۹:۱۰۸)
از كارهاي بد توبه مي كنند (۲:۲۲۲)
به خداوند توكل مي كنند (۳:۱۵۹)
و در برابرمشكلات صبور هستند (۳:۱۴۶)

دوستدار پاکی و پاکیزگی اند (۹: ۱۰۸)

فهرست سیاه خداوند:

از سويي ديگر, خداوند فردي را دوست ندارد كه:

به او معتقد نباشد (۳:۳۲, ۳۰:۴۵)
متكبر باشد (۱۶:۲۳, ۴:۳۶, ۳۱:۱۸, ۵۷:۲۳)
به ديگران بدي كند (۳:۵۷, ۳:۱۴۰, ۴۲:۴۰)
ناسپاس باشد (۲:۲۷۶, ۲۲:۳۸)
تجاوزكار باشد (۲:۱۹۰, ۵:۸۷, ۷:۵۵)
اسرافكار باشد (۶:۱۴۱, ۷:۳۱)
ديگران را گمراه كند (۲:۲۰۵, ۵:۶۴, ۲۸:۷۷)
عهد و پيمانش را بشكند (۸:۵۸, ۴:۱۰۷)
وبه داشتن مال و ثروت شادي كند (۲۸:۷۶)

در جستجوی طاغوت

قرآن

"آیا ندیده‏ اى کسانى را که مى ‏پندارند به آنچه به سوى تو نازل شده و [به] آنچه پیش از تو نازل گردیده ایمان آورده‏ اند [با این همه] مى‏ خواهند داورى میان خود را به سوى طاغوت ببرند با آنکه قطعا فرمان یافته‏ اند که بدان کفر ورزند و[لى] شیطان مى‏ خواهد آنان را به گمراهى دورى دراندازد "سوره نساء(۶۰)

"خداوند سرور کسانى است که ایمان آورده‏ اند آنان را از تاریکیها به سوى روشنایى به در مى ‏برد و[لى] کسانى که کفر ورزیده‏ اند سرورانشان [همان عصیانگران=] طاغوتند که آنان را از روشنایى به سوى تاریکیها به در مى ‏برند آنان اهل آتشند که خود در آن جاودانند" بقره(۲۵۷)

"کسانى که ایمان آورده‏ اند در راه خدا کارزار مى کنند و کسانى که کافر شده‏ اند در راه طاغوت مى ‏جنگند پس با یاران شیطان بجنگید که نیرنگ شیطان [در نهایت] ضعیف است" نساء (۷۶)

"بگو آیا شما را به بدتر از [صاحبان] این کیفر در پیشگاه خدا خبر دهم همانان که خدا لعنتشان کرده و بر آنان خشم گرفته و از آنان بوزینگان و خوکان پدید آورده و آنانکه طاغوت را پرستش کرده‏ اند اینانند که از نظر منزلت بدتر و از راه راست گمراه‏ ترند " مائده (۶۰

&
"در دین هیچ اجبارى نیست و راه از بیراهه بخوبى آشکار شده است پس هر کس به طاغوت کفر ورزد و به خدا ایمان آورد به یقین به دستاویزى استوار که آن را گسستن نیست چنگ زده است و خداوند شنواى داناست " بقره (۲۵۶

"و[لى] آنان که خود را از طاغوت به دور مى دارند تا مبادا او را بپرستند و به سوى خدا بازگشته‏ اند آنان را مژده باد ..." زمر(۱۷)

"آیا کسانى را که از کتاب [آسمانى] نصیبى یافته‏ اند ندیده‏ اى که به جبت و طاغوت ایمان دارند و در باره کسانى که کفر ورزیده‏ اند مى‏ گویند اینان از کسانى که ایمان آورده‏ اند راه‏ یافته‏ ترند" نساء (۵۱)

طاغوت کیست، چیست و کجاست؟
دکتر مهرداد مهر ین د رکتاب فرهنگ قران معانی زیر را برای طاغوت آورده است:

-بت

-معبود باطل

-شیطان
-کاهن
-ساحر
-دروغگو

فرهنگ قرآنی راغب طاغوت را در معانی زیر آورده است:
-هر تجاوز گر

-هر معبودی بغیر از خداوند

-جبت کیست و چیست؟
قرآن در کنار واژه طاغوت از واژه دیگری بنام " جبت" نام می‌برد.
برای ترجمه واژه جبت از کلمه "بت" استفاده شده است.
پس مجموع دو اسم جبت و طاغوت که آخرین از واژه طاغی است در فهر ست زیر خلاصه می‌شوند:
-هر معبود بجز خداوند
-بت
-شیطان
-تجاوزگر
-کاهن
-ساحر
-دروغگو

از فهر ست فوق بجز خداوند و شیطان خارج از جرگه انسانها هستند. اما سایر طاغوتها مانند کاهن ، ساحر ، بت‌های انسانی ، دروغگو و متجاوز و تجاوز گر از میان نسل بشر هستتد که روی زمین زندگی می‌کنند. یعنی موجوداتی مانند خود ما!

ادامه از نوشتار پیشین

انجیل عهد عتیق فصل ۱۷

آبی از صخره

۱ و تمامی‌جماعت بنی‌اسرائیل به حکم خداوند طی منازل کرده، از صحرای سین کوچ کردند، و در رفیدیم اردو زدند، و آب نوشیدن برای قوم نبود.

۲ و قوم با موسی منازعه کرده، گفتند: «ما را آب بدهید تا بنوشیم.» موسی بدیشان گفت: «چرا با من منازعه می‌کنید، و چرا خداوند را امتحان می‌نمایید؟»

۳ و در آنجا قوم تشنه آب بودند، و قوم بر موسی شکایت کرده، گفتند: «چرا ما را از مصر بیرون آوردی، تا ما و فرزندان و مواشی ما را به تشنگی بکشی؟»

۴ آنگاه موسی نزد خداوند استغاثه نموده، گفت: «با این قوم چه کنم؟ نزدیک است مرا سنگسار کنند.»

۵ خداوند به موسی گفت: «پیش روی قوم برو، و بعضی از مشایخ اسرائیل را با خود بردار، و عصای خود را که بدان نهر را زدی به دست خود گرفته، برو.

۶ همانا من در آنجا پیش روی تو بر آن صخره‌ای که در حوریب است، می‌ایستم، و صخره را خواهی زد تا آب از آن بیرون آید، و قوم بنوشند.» پس موسی به حضور مشایخ اسرائیل چنین کرد.

۷ و آن موضع را مَسَّه و مَریبه نامید، به سبب منازعه بنی‌اسرائیل، و امتحان کردن ایشان خداوند را، زیرا گفته بودند: «آیا خداوند در میان ما هست یا نه؟»

جنگ با عمالیق

۸ پس عمالیق آمده، در رفیدیم با اسرائیل جنگ کردند.

۹و موسی به یوشع گفت: «مردان برای ما برگزین و بیرون رفته، با عمالیق مقاتله نما، و هکر نستان من عصای خدا را به دست گرفته، بر قله کوه خواهم ایستاد.»

۱۰پس یوشع بطوری که موسی او را امر فرموده بود کرد، تا با عمالیق محاربه کند. و موسی و‌هارون و حور بر قله کوه برآمدند.

۱۱ و واقع شد که چون موسی دست خود را برمی‌افراشت، اسرائیل غلبه می‌یافتند و چون دست خود را فرو می‌گذاشت، عمالیق چیره می‌شدند.

۱۲ و دست‌های موسی سنگین شد. پس ایشان سنگی گرفته، زیرش نهادند که بر آن بنشیند. و‌هارون و حور، یکی از این طرف و دیگری از آن طرف، دست‌های او را بر می‌داشتند، و دست‌هایش تا غروب آفتاب برقرار ماند.

۱۳ و یوشع، عمالیق و قوم او را به دم شمشیر منهزم ساخت.

۱۴ پس خداوند به موسی گفت: «این را برای یادگاری در کتاب بنویس، و به سمع یوشع برسان که هرآینه ذکر عمالیق را از زیر آسمان محو خواهم ساخت.»

۱۵ و موسی مذبحی بنا کرد و آن را یهوه نِسّی نامید.

۱۶ و گفت: «زیرا که دست بر تخت خداوند است، که خداوند را جنگ با عمالیق نسلاً بعد نسل خواهد بود.

ادامه دارد

قرآن : خدا جامعه درستکار و نیکو کار را به بلا مبتلا نمی‌کند"و خدا بر آن نیست که هیچ سرزمینی را در صورتی که مردم آن‌ مصلح و نیکوکار باشند به ظلم هلاک کند. "سوره (۱۱۷)

گشت و گذاری در احوالات یک مرد نیکو کار و در ست کردار!

-نیکوکاری به یکدیگر جزو ذات مردم است.
-بخاطر پاداش و مزد و شهرت نیکی نمی‌کنند،
-اکثریت جامعه نیکوکار اند
-اکثریت جامعه درستکارند:

یعنی :

-ظلم نمی‌کنند
-خیانت نمی‌کنند

-دروغ نمی‌گویند
- دزدی نمی‌کنند
- گرانفروشی و کم فروشی نمی‌کنند
-تهمت نمی‌زنند
-وظیفه خود را بطور کامل انجام می‌دهند
-زندگی کدیگر را به باد فنا نمی‌دهند
-رشوه نمی‌گیرند.
-حسادت نمی‌کنند
- شهادت دروغ نمی‌دهند
و....
در این محله، در این شهر ، در این کشور ، در این جامعه یک نسیم بهشتی ملایم در جریان است. فضا آرام است نگرانی‌ها اندک و گذراست اختلافات زود بر طرف می‌شود، یتیمان بی سر پرست نیستند، مسکین خاک نشین یا وجود ندارد یا اگر پیدا شود سریعا به او رسیدگی می‌شود، عهد و پیمانها محکم و پا بر جاست. بزرگترها مانند پدرند و مادر برای کوچکترها

این سرزمینها هرگز بلاخیز نمی‌شوند. البته توجه کنیم که بلا خیز با بلازده تفاوت دارد.

سیری در گفتار بزرگان دین درباره علل بلایا:

گناهانى که موجب تغییر نعمت می‌شوند عبارت اند از:

-ظلم به مردم،
-ترک کارهاى نیک و احسان به مردم،
-کفر نعمت و ترک شکر و سپاس.
-و گناهانى که عذاب می‌آورند عبارت اند :
-ظلمى که ظالم نسبت به آن شناخت داشته باشد،
- تجاوز و تعدى به مردم و ریشخند کردن آنها.

-گناهانى که روزى انسان را می‌گیرند؛

اظهار فقر در حالی که انسان بی نیاز است
و کوچک شمردن نعمت‌ها
کفران نعمت‌های خدا.

اما گناهانى که پرده‏‌ها‌ی آبرو و احترام را پاره می‌کنند عبارت اند از:
-خوردن شراب،
-بازى کردن قمار،
-شوخى و مزاح با مردم،
-سخنان لغو و بى‏فایده،
-عیب ‏جویى از مردم
-و همنشینى با مردان آلوده.
-گناهانى که مانع قبولى دعا می‌شوند

-کمک نکردن به ستم ‏دیدگان،
-نرسیدن به حال محرومان

گناهانى که موجب می‌شود که دشمنان بر انسان تسلط یابند، عبارت اند از:
-ظلم آشکار
-نافرمانى از نیکان و متابعت از اشرار.

گناهانى که آدمیان را زود هلاک می‌کنند عبارت اند از:

-قطع رحم، بریدن پیوند از اقوام
-سوگند دروغ،
-گفتن سخنان غیر واقع،
-زنا،
-سد راه مسلمانان شدن
-و ادعاى امامت بدون لیاقت و شایستگى.

گناهانى که امیدها را قطع می‌کنند عبارت اند از:

-ناامیدى از رحمت خداوند،
-یأس از درگاه خدا،
-اطمینان و اعتماد به غیر خدا
-و تکذیب وعده‏‌هاى خداوند.

گناهانى که مانع قبولى دعا می‌شوند عبارت اند از:

-سوء نیت،
-خبث باطن،
-دورویی با برادران،
-اجابت نکردن دیگران،
-تأخیر نمازهاى واجب تا آن گاه که وقتش بگذرد،
-نیکى نکردن در راه خداوند،
-ندادن صدقه و ترک احسان،
-زبان به فحش و ناسزا گشودن